آدم سخت گیری هستم برای اینکه در بین روحانیون کسی رو حرفهاشو کاملا باور کنم یا کاملا بهش گوش بسپارم.
اما اگر بگویم علامه طباطبایی کسی است که بنده حقیقتا بهش علاقه مند هستم بیراه نگفتم.(البته کسان دیگر هم هستند ولی ایشون از همه برای بنده بالاترن)
دلایل این علاقه رو بیان میکنم:
- ایشون روشی رو برای تفسیر قرآن بکار بردند که در خود قرآن به آن توصیه شده است و ائمه معصومین نیز همین روش رو انجام میدادند ، یعنی تفسیر قرآن با قرآن ،و در آخر روایات رو هم میآوردند.
- ایشون مسلط به فلسفه بودند و مکاتب فلسفه غرب رو مطالعه کرده بودند و روش مهمی رو که در استنباط آیات بکار بردند شاید بدون دانستن فلسفه نتیجه خوبی نمیداد.
- دامنه علمی ایشون بسیار گسترده است از جمله علم کلام ، اصول ، فقه، ریاضیات ،تفسیر ،فلسفه، علم رجال ، ادبیات ،عرفان ، نجوم و...
- زندگی ایشون به شدت ساده بوده و منبع درآمدشون زمین زراعیشون بود که حتی یه دوره ای از زندگیشون رو از نجف برمیگردند و خودشون روی زمین به کشاورزی مشغول میشوند.
- ایشون به شدت خوش اخلاق بودند و بعد از فوت همسر ایشان، علامه بسیار بی تابی می کردند که برخی از شاگردان به محضر ایشان آمده و عرض کردند، شما ما را به صبر دعوت می کنید حال چرا در فوت همسر خود اینقدر بی تاب شده اید، که علامه در جواب آنها فرمودند من به وفاداری همسرم بی تاب هستم، 40 سال من مشغول نوشتن و تدوین تفسیر المیزان بودم و در طی این 40 سال همسرم به گونه ای وارد اتاق می شد و برای من چایی می آورد که من متوجه نشده و صدای درب و ورود ایشان موجب پرت شدن حواس من از موضوع نشود.
کتابی از ایشون که به نظرم هر شیعه ای باید بخونه ، کتاب شیعه در اسلامه که منم پیشنهاد میدم بخونید.
و دیگر از منابع برای جوانان صحبتهای ایشون با هانری کربن فیلسوف فرانسوی است که در دو کتاب «شیعه» و «رسالت تشیع در دنیای امروز» قابل دسترسی هستند.
خیلی وقتها میگم اگر معارف معنوی نبودند ، چطور میشد بدون هدف و بدون عاقبت در زمین ، همچون بقیه حیوانات زندگی کرد ، و روزی هم به اعتقاد عده ای از طیف مادیگراها برای همیشه و به معنای واقعی کلمه نابود شد.
واقعا اینکه عده ای میتوانند باور کنند که فقط جنبه مادی دارند و سنسورهای معنوی خودشون رو خاموش میکنند بسیار عجیبه.
بذارید یه مثال خیلی ساده از معنا بگم:
فرض کنید شما با کسی که دوستش دارید و بهم محبت دارید (مثل خانواده ، دوست) یروز دعواتون بشه و حرفای خوبی به هم نزنید و بعدم باهم قهر کنید.بعد میبینید یکساعت بعد یه چیزی میشه که شما شدیدا به اون فرد نیاز پیدا میکنید یا مثلا اون فرد خیلی زود سر راهتون قرار میگیره یا چشم تو چشم میشید.
خب یه دیدگاه اینه که بگه این اتفاقی بوده و میخام سر به تن طرفم نباشه😅
ولی دیدگاه معناگرا اینه که شما بلافاصله متوجه میشید که اون آدم چه خوبیهایی بهتون کرده و این فرصت رو خدا سر راهتون میذاره که اگه اشتباه از شماست زود آشتی کنید و دوست بشید و اگر اشتباه از شما هم نیست اون رو ببخشید و باز دوست بشید.و بعنوان دوتا انسان نگذارید که اون قهر باعث کینه و دلخوری بشه و هم روح و روان خودتون و هم طرف مقابل رو بهش آسیب بزنه.
اینکه انسانی با این همه حرص و ولعی که برای نهایتا صد سال عمر در این دنیا میزنه ، یه لحظه هم احتمال بده شاید این عمر پایانی نداشته باشه و شاید این منزل هم تمام بشه...
حداقل از روحیه محافظه کاری دنیاگرایان هم این انتظار میره ولی ظاهرا سرگرمیهای دنیا هم سنسورها را خاموش میکنند و هم "وجود" خود فرد رو از خودش مخفی و مستتر میکنند.
پ.ن تقریبا دوسال کتابهای کریشنا مورتی و اوشو و اکهارت توله رو میخوندم که یجورایی جنبه عرفانی دارند ، از این لحاظ که آدمهایی که اندکی از دنیای مادی بیرون میرند و سنسورهاشون از عالم معنا چیزایی رو دریافت میکنه قابل توجه بودند وی اینکه نهایتا به این نتیجه رسیدم که بیشتر مثل باشگاه های ذهن پروری هستند تا خودشناسی. الان اگه بود ، دیگه وقت روشون نمیگذاشتم.
پ.ن 2 اینکه خوشبختانه برای درک دین منابع و سرچشمه های دست اولی زیاد هستند و به نظرم باید حتما در ابتدای کار به سراغ منابع دست اول رفت ، قرآن ، نهج البلاغه ، صحیفه سجادیه ، توحید مفضل و...
پ.ن3 فارغ از قانون بودن پوشش در ایران (مثل قانون بودن بی پوششی در فرانسه ، معادل همونه ، یا قانون های قطر در بازیهای جام جهانی که همه دنیا هم مجبورند رعایت کنند) ، نظر شخصیم اینه که با توجه به منابع تاریخی پوشش برای زن مسلمان واجبه ولی نباید اون رو برای غیر مسلمان اجبار کرد چرا که اصولا پوشش برای مسلمانان نوعی وجه تمایز بود برای شناخته شدن در اجتماع و دور بودن از آزار و اذیتهای غیر مسلمانان و از طرفی آیاتی که قرآن به مردان توصیه میکنه در مورد نگهداری چشم هم برای اینه که مردان بدونند ، در هر صورت اگه همه مسلمانان هم حجابشون رو رعایت کنند ، خودشون باید درون خودشون این کنترل رو داشته باشند ،البته هر چند نگاه کردن به غیر مسلمان بدون قصد لذت مجازه برای مرد مسلمان ولی هر مرد مسلمانی باید بدونه که اون نگاه ممکنه جلوتر بره... ولی اینکه در حال حاضر این بصورت قانونه اشتباه نیست مثلا میشه گفت چون اکثریت مسلمانند میخوان که بقیه هم مراعات جامعه اکثریت رو بکنند ، چیزی که فرانسوی ها در مورد اجبار بی حجابی میگویند.ولی اگه من دست اندرکار بودم(که خداروشکر نیستم) اصراری نمیکردم.این رو اینجا نوشتم چون اولا عده ای از آدمها این مطالب رو نمیخونند و ثانیا برای کسایی که مطالب بنده رو میخونند خواستم بدونن نظر شخصیم چیه.
